Çanakkale; Mehmet Akif’in ‘’Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ...’’ şeklinde betimlediği,

Dönemin süper güçleri İngiltere, Fransa, Rusya, İtalya, Amerika, Sırbistan, Yunanistan, Romanya, Japonya, Brezilya’dan oluşan ülkelerin tüm kara ve deniz güçleriyle,

Hindistan, Avustralya gibi sömürgelerinden topladıkları askerlerle saldırdıkları halde  kahraman Mehmetçiğimiz tarafından perişan edildikleri vatan parçasının adıdır.

Çanakkale; her bir metrekaresinde üç şehidin yattığı emsalsiz bir şehitler diyarıdır.

 Çanakkale; bir milletin diriliş destanıdır.

Çanakkale, bugün dahi kanayan yaramızın merhemidir.

Çanakkale, birlik ve beraberliktir.

Kendi cenaze namazlarını kılarak şahadete yürüyenlerin, sadece 15 bahar görebilmiş tazecik fidanların, Allah'ın huzuruna abdestle çıkmak için ellerindeki  içecek sularını kullanan Mehmetçiklerin yurdudur!

Yarıda kalan hayatların, arkada bırakılan gözü yaşlı anaların, babaların, kardeşlerin, eşlerin yurdudur!

İman ve vatan aşkıyla 215 kglık mermiyi düşmanın kalbine gönderen Seyit Onbaşı’nın,

Neferlerinin tamamının şehit düştüğü 57. Alay’ın ve daha isimlerini ve kahramanlıklarını sayamadığımız daha nice Mehmetçiğimizin mekânıdır.   

Ne mutlu Çanakkale’de şehit düşen atalalarımıza!

Bakara suresinde ‘’Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyiniz bilakis onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız!”  âyetiyle ve Peygamber Efendimizin sancağının gölgesiyle müjdelenmiş yiğitlerimize selam olsun! 

Tüm kahramanlarımıza selam olsun. Mekânları cennet, ruhları şad olsun.